Afscheidsfotografie, waar is dat eigenlijk goed voor???

afscheidsfotografieDat is een vraag die ik regelmatig te horen krijg als ik mensen vertel over mijn werk. Iets waar ik zelf natuurlijk ook vaak over nagedacht heb.  Ga ik nu ècht mensen in hun volle verdriet fotograferen?  Mijn antwoord is altijd een hard en duidelijk NEE!!! Natuurlijk doe ik dat niet.

 

 

Wat doe ik dan wel??…..daar kan ik ook duidelijk over zijn. Ik ben gespecialiseerd in afscheidsfotografie en maak een reportage van een gebeurtenis die jij – als klant – niet in je volle bewustzijn meemaakt. Kijk naar je bruiloft, hoe vaak hoor je een bruid niet zeggen ‘o, de dag is als een roes aan mij voorbij gegaan, en ik ben zo blij met de foto’s. Toen ik de foto’s zag kwamen alle herinneringen weer boven’. Nee, een uitvaart ga ik niet vergelijken met een bruiloft, alhoewel………….ook een uitvaart kan als een roes aan je voorbij gaan. Je zit zo vast in je eigen verdriet, emotie, angst etc etc, dat je vaak geen idee hebt wat er om je heen gebeurt. Daarom zou iedereen er goed aan doen om een fotograaf bij een uitvaart in te huren. Eentje die weet hoe ze zich gedragen moet, welke foto’s wel en niet gemaakt moeten worden, NEE je gaat niet iemand in zijn volle verdriet fotograferen, maar je maakt wel een foto van het schouderklopje wat die persoon krijgt of de omhelzing die een moeder krijgt van haar kind.

Ik vind het altijd fijn om dit aan mensen uit te leggen en ook dat die personen daarna hun oordeel bijstellen en met andere gedachten naar huis gaan.

Ik laat mensen graag mijn foto’s zien, praat over mijn foto’s, vertel over mijn gedachtegang achter mijn foto’s.

Mijn werk als afscheidsfotograaf is verdeeld in 3 categorieën.

  1. portretten
  2. herinneringsportretten
  3. reportage van een uitvaart

Met portretten wil ik graag foto’s laten zien van de mensen hoe ze werkelijk zijn. Als het ware hun karaktereigenschappen overbrengen op de foto. Niet het ‘normale’ zakenportretje nee, echt een foto van een persoon met zijn favoriete hobby, of bij zijn geboortehuis, oid. Dit zijn veelal portretten van mensen die nog lekker in het leven staan, maar kunnen wel de plaatjes opleveren die je eventueel zou kunnen gebruiken voor een rouwkaart, bidprentje oid.

Een herinneringsportret wordt vaak gemaakt in de laatste levensfase van iemand die ernstig ziek is en weet dat het moment van overlijden nabij is. Een foto van een echtpaar of een foto van ouder en kind, of grootouder met kleinkind. Voor nabestaanden kan zo’n tastbare herinnering veel troost bieden. Ook deze foto’s worden veelal gemaakt in de eigen thuisomgeving, of op een plaats waar speciale herinneringen liggen.

Bij een uitvaartreportage maak ik de foto’s van wat u wilt wat er gefotografeerd wordt. Denk hierbij aan de de opbaring, de condoleance en de herdenkingsdienst, maar ook van het uitstrooien van de as of van het plaatsen van de herdenkingssteen op een later tijdstip.

 

 

 

Dit bericht is geplaatst in Blog met de tags , , , , , , , . Bookmark de permalink.